Begonie są to jedne z najpopularniejszych roślin. Można je spotkać w przydomowych ogrodach, ale także w mieszkaniach. Wynika to z tego względu, że rośliny te dobrze sprawdzają się także do upraw doniczkowych. Gospodynie domowe bardzo je lubią, ze względu na ich oryginalny wygląd. Asymetryczne liście oraz barwne kwiaty nadają każdemu ogrodowi, czy balkonowi niepowtarzalny wygląd.
Charakterystyka
Begonie stale kwitnące (begonia semperflorens) są roślinami jednorocznymi. Jest to mieszaniec, który powstał w wyniku połączenia begonii cucullata z innymi odmianami. Mają one postać niewysokiej krzewinki, a więc są roślinami zwartymi. Zazwyczaj osiągają długość od 15 cm do 30 cm. Pędy rośliny, pomimo że są krótkie, są mięsiste i mają dużą ilość błyszczących liści. W zależności od odmiany występują w trzech barwach: Zielonej, bordowej oraz brązowej. Begonie zazwyczaj kwitną na wiosnę. Na szczytach pędów tworzą się liczne kwiatostany, które składają się z kilku kwiatów. Zwykle mają one kolor biały, różowy, czerwony lub dwubarwny. Najczęściej można je spotkać w przydomowych ogrodach, w miejskich parkach oraz terenach zieleni miejskiej. Nadają się także do sadzenia w donicach i wystawiania na tarasach oraz balkonach. Begonie stale kwitnące ładnie się prezentują w momencie, kiedy ich kompozycje są dobrze opracowane.
Odmiany i gatunki
Begonie stale kwitnące należą do roślin z gatunku mieszańcowych. Z tego względu kwiat ten ma wiele odmian. Różnią się one między sobą takimi cechami jak: Kolor kwiatów oraz liści, wysokość, a także pokrój. Przykładowo z serii Ascot F1 możemy wyróżnić następujące odmiany: Czerwone kwiaty – „Scarlet”, białe kwiaty – „White”, różowe kwiaty – „Rose”, z serii Eureka F1: Różowe kwiaty – „Rose”, białe kwiaty – „White”, a w przypadku serii Super Olimpia: Różowe kwiaty – „Pink”, czerwone kwiaty – „Red”, z serii Senator: Różowe kwiaty – „Rose”. Spośród spotykanych odmian możemy wyróżnić także rośliny półpełne oraz pełne, a także dwubarwne (z gatunku Ascot F1: Kwiaty biało-różowe „Ascot Bicolour”), o ciemnych brązowych liściach (Eureka F1: Białe kwiaty oraz brązowe liście – „Bronze White”).
Aktualnie możemy wyróżnić kilka najczęściej spotykanych gatunków begonii. Są nimi:
♦ begonia bulwiasta – roślina dziko występująca w takich krajach jak Boliwia, Ekwador oraz Peru. Jej łodygi osiągają długość od 15 cm do 30 cm i są bardzo grube. Liście z kolei przybierają jajowaty kształt. Są one duże oraz asymetryczne. Kwiaty możemy podzielić na męskie oraz żeńskie. Okres kwitnienia begonii bulwiastej przypada zwykle na okres od czerwca do października lub początku listopada, czyli okresu w którym występują pierwsze przymrozki. Begonie bulwiaste wymagają stosowania gleby próchniczej oraz przepuszczalnej. Najlepiej rosną w miejscach przewiewnych, lekko nasłonecznionych. Zastanawiasz się, czy zimowanie obejmuje begonie bulwiaste? Begonie są kwiatami, które nie zimują w gruncie. Z tego względu, z pewnością zastanawiasz się jak przechowywać begonie przez zimę? Pod koniec września lub w pierwszych dniach października należy je wykopać. Wykopane bulwy przechowujemy w ciepłym miejscu do wiosny. Najlepiej, aby w tym okresie znajdowały się w donicy lub skrzyni. Warto pokryć je piaskiem, torfem lub trocinami. Na wiosnę bulwy naszych kwiatów powinniśmy ponownie wsadzić do doniczek i przechowywać w miejscu o temp. 18 st. C. Sprawi to, że w momencie, kiedy miną przymrozki będziemy mogli wystawić na balkony oraz tarasy kwitnące kwiaty.
♦ begonia zimowa – wykorzystywana jest głównie do uprawy w domach. Roślina jest w stanie kwitnąć o każdej porze roku. Z powodu tego, że nie jest to bulwiasta odmiana, w momencie, kiedy przekwitnie, należy ją wyrzucić, ponieważ ponownie już nie zakwitnie. Najlepiej hodować ją w jasnym oraz ciepłym miejscu. Należy pamiętać o regularnym podlewaniu. W sytuacji, kiedy będziemy regularnie nawozić begonie, kwiaty, które wypuszcza, mogą być bardziej obfite.
♦ begonia królewska – gatunek ten wyróżnia się niezwykłym oraz bogatym ubarwieniem liści. Begonia królewska wywodzi się z lasów tropikalnych kontynentu azjatyckiego. Z tego względu powinniśmy usytuować ją w cienistych miejscach. Rośliny tego gatunku najlepiej rosną na torfowej glebie, którą mieszamy z piaskiem. W okresie zimowym musimy pamiętać o tym, aby w pomieszczeniach gdzie znajdują się kwiaty dbać o odpowiedni stopień wilgotności powietrza. Zaleca się, aby begonia królewska była nawożona co dwa tygodnie.
Rozmnażanie begonii stale kwitnącej
Zastanawiasz się, jak rozmnożyć begonię? Proces ten odbywa się przy pomocy nasionek. Rozmnażanie begonii stale kwitnącej z sadzonek odbywa się bardzo rzadko. W przypadku tego rodzaju kwiatów okres wegetacji oraz okres między siewem, a kwitnieniem jest długi. Nasiona begonii stale kwitnącej, najlepiej siać z końcem stycznia. Warto wykorzystywać małe skrzyneczki, a następnie wystawiać je na okiennych parapetach. Osoby, które mają szklarnię, mogą skorzystać także z opcji zasiewu w tym miejscu. Begonia stale kwitnąca, a konkretnie jej nasiona powinny być posiane powierzchniowo na podłożu, które jest przystosowane do siewu nasion. Ważne jest to, aby było ono przewiewne. Po posianiu całą zasianą powierzchnię obsypujemy cienką warstwą piasku. Pojemniki, w których dokonaliśmy siewu, najlepiej przykryć folią lub szybą. Aby nasze nasionka wykiełkowały, potrzebna jest bardzo duża ilość ciepła. Optymalna temperatura mieści się w zakresie od 20 st. C do 22 st. C. Z powodu stosunkowo wczesnego terminu siewu, zalecane jest także dodatkowe doświetlenie. Jeżeli nie mamy profesjonalnego sprzętu doświetlającego rośliny, możemy wybrać najlepiej oświetlony parapet okna i tam położyć skrzynki z nasionami. Zazwyczaj wybór pada na stronę południową. Po upływie ok. 3 tyg. nasze siewki powinny mieć już po 2 listki. W tym momencie należy zadbać o to, aby je przepikować. Proces ten polega na rozdzieleniu siewek, które są ze sobą połączone, a następnie posadzeniu ich w taki sposób, aby nie rosły w za dużym zagęszczeniu. Podczas tego etapu dokonujemy pewnego rodzaju selekcji. Do dalszego etapu uprawy wybieramy te roślinki, które są najsilniejsze. Zwykle begonie stale kwitnące muszą być przepikowane ok. 3 razy – 3 tygodnie po zasianiu, później w marcu oraz w połowie kwietnia. Begonia stale kwitnąca sadzona jest na początku czerwca. Jej rozstawa powinna wynosić od 15 cm do 30 cm.
Uprawa
Wiele osób zastanawia się, jak sadzić begonie? Kwiaty te nie są wymagające. Ich uprawa w żadnym stopniu nie jest skomplikowana. Jednak każdy hodowca, zanim przystąpi do hodowli roślin, powinien zaopatrzyć się w specjalny strój. Spodnie do pracy czy specjalne rękawice są podstawowym wyposażeniem każdego ogrodnika. Wymagania uprawy begonii, jakie stoją przed hodowcą, dotyczą podłoża oraz stanowiska. Kwiaty najlepiej czują się w miejscach półcienistych. Kiedy poddamy je na bezpośrednią emisję słońca, liście oraz kwiaty mogą zostać poparzone. Dobrze tolerują także żyzne, próchnicze, wilgotne oraz przepuszczalne gleby, które mają kwaśny odczyn pH. Źle tolerują całkowite zacienienie. Rośliny nie sprawdzą się na zimnej, mokrej oraz mocno zbitej glebie. Begonie nie mogą być sadzone w miejscach bardzo wysuszonych oraz narażonych na szybkie parowanie wody. Nie wiesz, jak podlewać begonie? W okresie lata, kiedy panują bardzo wysokie temperatury, musimy pamiętać o regularnym nawodnieniu roślin. Istotne jest także to, aby stosować dodatkowe nawozy, najlepiej te, które przeznaczone są do roślin kwitnących. Begonia wiecznie kwitnąca jest wrażliwa na panowanie niskich temperatur. Z tego względu okres ich sadzenia powinien przypadać na koniec maja, początek czerwca. W okresie tym nie będziemy musieli obawiać się wystąpienia wiosennych przymrozków, które mogłyby spowodować duże wyniszczenia w naszych sadzonkach. Roślina wypuszcza kwiaty od początku wczesnego lata, aż do pierwszych przymrozków.
Choroby oraz szkodniki
Begoniom najczęściej dokuczają dwa rodzaje chorób grzybiczych – mączniak oraz szara pleśń. Rozwój tych chorób bardzo często spowodowany jest nadmiernym zagęszczeniem roślinności oraz intensywnym podlewaniem. Objawy mączniaka widoczne są na liściach oraz łodygach rośliny. W miejscach tych pojawiają się nieregularne plamy, które z reguły pokryte są białym nalotem. Rzadko się zdarza, żeby nalot występował także na kwiatach. Druga z kolei choroba, czyli szara pleśń pojawia się w postaci szarych, szybko ciemniejących plam na ogonkach oraz blaszkach liściowych. Na płatkach kwiatów na samym początku widać małe, ledwo widoczne, okrągłe plamki, które z upływem czasu znacznie się powiększają oraz ciemnieją. W przypadku każdej z wymienionych chorób, jeżeli stopień zaawansowania jest wysoki, begonie należy wyrzucić. Jeśli szybko zareagujemy na pierwsze oznaki pojawiającej się choroby, wystarczy, że wykonamy oprysk fungicydami. W przypadku hodowli kwiatów w mieszkaniach zalecane jest stosowanie preparatów opartych na naturalnych składnikach. W przypadku szkodników głównymi, które najczęściej pojawiają się na begoniach są wełnowce oraz opuchlaki. Rzadziej, ale jednak się zdarzają także mszyce.
Dodaj komentarz
0 KOMENTARZ